ในการศึกษาของคุณ คุณสังเกตเห็นอะไรเกี่ยวกับบทบาทของผู้เผยพระวจนะหญิงในพันธสัญญาเดิมและผู้นำคริสตจักรคริสเตียนในศตวรรษแรกของคริสต์ศักราชตามที่บันทึกไว้ในพันธสัญญาใหม่ คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับผู้หญิงที่ได้รับเรียกให้ทำหน้าที่เป็นผู้นำได้หรือไม่? เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงไม่ได้ด้อยกว่าผู้ชายในด้านสติปัญญา จิตใจ อารมณ์และอื่นๆ ผู้หญิงสามารถมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันกับผู้ชายในชีวิตสาธารณะของอิสราเอลโบราณ เรารู้จักผู้หญิงคนสำคัญตั้งแต่ยุคแรกจนถึงยุคสุดท้ายของ
ประวัติศาสตร์อิสราเอล ตัวอย่างเช่น มิเรียมทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา
ของรัฐบาล (ดูอพยพ 2:4, 7, 8; 15:20, 21) และเป็นผู้เผยพระวจนะหญิง เรามีเดโบราห์ วีรสตรีชาวอิสราเอลผู้นี้ทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษาเช่นเดียวกับผู้พิพากษาคนอื่นๆ และเป็นผู้เผยพระวจนะหญิงด้วย (ดูผู้วินิจฉัย 4; 5) อาธาลิยาห์ปกครองในฐานะราชินีแห่งยูดาห์เป็นเวลาหกปี (ดู 2 พงศ์กษัตริย์ 11) รัฐมนตรีของกษัตริย์ปรึกษาหารือกับฮุลดาห์ ผู้เผยพระวจนะหญิง (ดู 2 พงศ์กษัตริย์ 22:14) ภรรยาของอิสยาห์เป็นผู้เผยพระวจนะหญิงด้วย (ดูอิสยาห์ 8:3) ในอีกบริบทหนึ่ง หนังสือของเอสเธอร์บอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งช่วยชาติได้อย่างไร ที่สำคัญ ในพันธสัญญาเดิม ทั้งชายและหญิงสามารถรับคำปฏิญาณของนาศีร์ อุทิศตนและแยกส่วนเพื่อพระเจ้า (ดู กันดารวิถี 6:2)
ด้วยวิธีนี้ พันธสัญญาเดิมจึงแสดงหลักฐานมากมายว่าพระเจ้าทรงเลือกสตรีให้เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณและการเมือง โดยพิจารณาว่าพวกเธอสามารถทำงานดังกล่าวได้ เมื่อเราเข้าสู่พันธสัญญาใหม่ มีการใช้ความเป็นผู้นำผ่านของประทานฝ่ายวิญญาณที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ประทานให้เพื่อประโยชน์ของคริสตจักรและเพื่อบรรลุพันธกิจ (ดู โรม 12; เอเฟซัส 4) ผู้ติดตามพระคริสต์ทุกคนมีส่วนสนับสนุนพิเศษและไม่เหมือนใครเพื่อสร้างความเป็นอยู่ที่ดีและพันธกิจของคริสตจักรตามของขวัญที่มอบให้เขาหรือเธอ โดยไม่มีข้อยกเว้น ตอนนี้ ในฐานะคริสตจักรแอ๊ดเวนตีส เราถือว่าของประทานแห่งพระวิญญาณไม่ได้มอบให้ตามเพศสภาพ ของประทานฝ่ายวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับการเป็นผู้นำไม่ได้มีไว้สำหรับมนุษย์เท่านั้น แต่พระวิญญาณบริสุทธิ์ประทานของประทานตามที่พระองค์เชื่อว่าจำเป็นโดยไม่คำนึงถึงเพศ
พันธสัญญาใหม่มีตัวอย่างมากมายของสตรีผู้เลื่อมใสในพระเจ้าซึ่งเป็นผู้นำ เทศนา สอน และเป็นสาวก: พริสซิลลาสั่งสอนอพอลโล (ดู กิจการของอัครทูต 18:24–26); อัครทูตเปาโลส่งคำทักทายไปยังมารีย์และจูเนียส “เป็นที่นับถือในหมู่อัครสาวก” (โรม 16:6, 7); เขากล่าวถึงฟีบีว่าเป็นมัคนายกของคริสตจักรที่เคนเครีย (ดู โรม 16:1); ลิเดียเป็นผู้หญิงที่มีอำนาจในชุมชน เป็นหัวหน้าครอบครัวและดูแลเปาโลและสิลาส (ดูกิจการ 16:14, 15); นางไม้ได้รับการอธิบายว่าเป็นผู้นำของคริสตจักรที่มาพบในบ้านของเธอ (ดู โคโลสี 4:15); และเปาโลกล่าวถึง “เพื่อนร่วมงาน” หรือ “เพื่อนร่วมงาน” ของเขา (กรีกsunergos), ทิโมธี (ดู 1 เธสะโลนิกา 3:2), ทิตัส (ดู 2 โครินธ์ 8:23), เอปาโฟรดิทัส (ดูฟิลิปปี 2:25), เคลเมนท์ (4:3) และฟีเลโมน (ดูฟีเลโมน 1) แต่รวมถึงผู้หญิงเช่น Priscilla (ดู โรม 16:3) และ Euodia และ Syntyche (ดู Philippians 4:2, 3)
ผู้ที่ต่อต้านการแต่งตั้งสตรี ไม่ว่าจะเป็นผู้อาวุโสหรือเพื่องานรับใช้
โต้แย้งว่าผู้นำของสงฆ์เป็นสิทธิพิเศษของผู้ชาย เนื่องจากสตรีมักทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็มเสมอ คุณเห็นข้อโต้แย้งนี้อย่างไร?
เป็นความจริงที่เราเห็นผู้ชายที่แข็งแกร่งเป็นผู้นำในพันธสัญญาเดิม ในทางกลับกัน ฉันได้กล่าวถึงตัวอย่างหลายตัวอย่างที่ผู้หญิงดำรงตำแหน่งผู้นำทางจิตวิญญาณ เช่นเดียวกับในด้านอื่นๆ เมื่อเยเนซิศกล่าวถึงเอวาว่าถูกสร้างให้เป็น “ผู้ช่วยเหลือที่เหมาะสม” มันชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงจะเป็นคู่ที่เหมาะสมในระดับความเท่าเทียมเดียวกัน
มีบางคนคิดว่าเพราะสามีเป็น “หัวหน้าของภรรยา” หรือ “หัวหน้าบ้าน” เขาจึงต้องเป็น “หัวหน้าของภรรยา” ภายในคริสตจักร ตามที่พวกเขาพูด สิ่งนี้จะตัดสิทธิ์ผู้หญิงจากการใช้ตำแหน่งผู้นำ อย่างไรก็ตาม ตามพระคัมภีร์ พระคริสต์ทรงเป็นประมุขแต่เพียงผู้เดียวของคริสตจักร ในขณะที่สมาชิกที่เป็นมนุษย์ของคริสตจักรของพระคริสต์รวมกัน (ชายและหญิง) ก่อร่างสร้างพระกายของพระคริสต์ (ดู เอเฟซัส 1:22, 23; 5:23; โคโลสี 1:18 ; 2:19; เปรียบเทียบ 1 โครินธ์ 11:3; โคโลสี 2:10)
ในทำนองเดียวกัน Ellen White กล่าวว่า “พระคริสต์ไม่ใช่ผู้รับใช้ เป็นประมุขของคริสตจักร” ( The Signs of the Times , Jan. 27, 1890) และ “Christ is the only Head of the church” ( Manuscript Releases , vol . 21, น. 274). ทั้งพระคัมภีร์และงานเขียนของเอลเลน ไวต์ไม่ได้ใช้คำว่า “หัวหน้าผู้นำ” ในคริสตจักรกับใครนอกจากพระคริสต์ นอกจากนี้ พระคัมภีร์และงานเขียนของ Ellen White ไม่สนับสนุนการถ่ายโอนหน้าที่หลักในบ้านไปสู่หน้าที่ภายในคริสตจักร
Credit : แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว | แต่งบ้านและสวน | พระเครื่อง | รีวิวกล้องถ่ายรูป
